“Dit is een droge stad”, vertelt de serveerster in het Homestead Steak House in Blanding. “We hebben dus alleen alcoholvrij bier.” Ze legt uit dat de horeca ondernemers graag een drankje zouden willen schenken maar dat de rest van het dorp daar tegen stemt. We zijn in Utah, land van de mormonen, waar de regels net wat anders zijn dan in de rest van de USA. Na een prima huisgemaakte maaltijd lopen we door Center Street naar Main Street en besluiten we een potje te bowlen bij het tankstation, dat overigens ook dienst doet als fastfoodrestaurant en supermarkt. De hypermoderne bowlingbaan is een prima alternatief voor een pot bier.
De omgeving van Monument Valley achter ons latend rijden we de volgende dag naar Natural Bridges National Monument, een park waar het meanderende water in de loop der millennia bruggen uit de rotsen heeft geslepen. De grootste en oudste is 30 meter hoog en heeft een overspanning van meer dan 50 meter. Vanuit het park pakken we daarna de Bicentennial Highway richting Hanksville. De rotsen, de leegte en de woestijn worden steeds indrukwekkender en op het moment dat we dachten dat het niet mooier kon rijden we de enorme canyon in waar de Colorado River het meer Lake Powell gevuld probeert te houden. Door aanhoudende droogte is het 200km lange stuwmeer de afgelopen jaren steeds leger geworden. Het doet weinig af aan de enorme uitzichten over de canyon. Verder in Hanksville, het eerste dorp sinds 133 mijl, stoppen we en eten we de beroemde milkshake van het grote, lokale burgerrestaurant. Eten, want het is heerlijk op smaak gebracht softijs. Na het lange eind niks voelt het minuscule dorp als een buitenpost van de beschaving. We waren ’s ochtends gelukkig scherp genoeg geweest om de tanks van de motoren af te vullen, anders hadden we het niet gehaald.
Via Scenic Byway US-12 gaan we de dag erna richting het zuiden. Bossen, canyons, indrukwekkende rotsen, bergen en uitzichten, goed asfalt, de weg is een droom voor motorrijders. Onderweg stoppen we even bij het plaatsje Boulder, Utah. Pas sinds 1940 is dit dorp via een weg bereikbaar. Tot die tijd moesten de 28 mijl naar het dichtstbijzijnde stadje, Escalante, met ezels afgelegd worden, wat drie dagen kon duren. Tegenwoordig gaat het gelukkig sneller en een poosje later bewonderen we in Bryce Canyon National Park alle aardlagen die in het Colorado Plateau omhoog gestuwd zijn en daarna weer weggeërodeerd.
“Do you speak French?”, vraagt Kevin. Kevin woont in Salina, op weg naar Salt Lake City. Vanwege de drukte rondom het opbouwen van de stands voor het ballonnenfestival mogen we onze motoren op z’n oprit parkeren. Daar staat ook zijn geweldige custom Harley waar hij duidelijk veel aan verspijkerd heeft. Kevin had hiervoor een grote truck, ook helemaal voorzien van versiering, die in een frans magazine over vrachtwagens had gestaan. Hij had geen idee wat ze geschreven hadden en hoopte al langere tijd een Europeaan te treffen die het voor hem kon vertalen. Een klein uur kletsen over trucks en motoren later stappen we weer op richting de hoofdstad van Utah.
Salt Lake City is gesticht door de mormonen, die daar ook hun belangrijkste tempel en hun hoofdkwartier hebben. Op Temple Square worden we aangesproken door jonge meiden die met ons schilderijen van Jezus willen gaan kijken. Blijkbaar worden mormonen bekeerd met hormonen. We maken een gezellig praatje maar slaan het aanbod af. Salt Lake City is zeer weids opgezet, perfect onderhouden en ligt tussen twee bergruggen en het meer in. Vanuit het centrum ben je in een half uur op een skipiste. De stad bruist met veel originele restaurants en wijnbarren. Overal staan huurfietsen, elektrische steps en het openbaar vervoer in het centrum is gratis. We bezoeken het Utah Art Festival, een openlucht festival met stands met kunst, optredens en een groot terrein met foodtrucks. Om een wijntje te kopen moet je eerst je ID laten zien. Onze Nederlandse rijbewijzen worden niet overal geaccepteerd.
“Where are you from?”, horen we voor de honderdste maal. De tweede middag in SLC, zoals ze de stad liefkozen noemen, bezoeken we een motordealer. Een van de maten heeft z’n motorbril gesloopt. We raken aan de praat met een medewerker die naast motorverkoper ook survival specialist is, gek op de regio waar we net vandaan kwamen en een huisje heeft in Monument Valley, waar hij door de Navajo in de gemeenschap is opgenomen. Hij is zo onder de indruk van onze reis dat we alledrie een t-shirt krijgen. Als wandelende reclamezuil voor de ‘Addictive Behaviour Motor Works’ lopen we de straten van Salt Lake City weer in.
Salt Lake City
23°C, zonnig
